تملّق و چاپلوسی هم حدّی دارد! (آیا رهبری جانشین امام عصر "عج" است؟)

لطف‌الله دژکام در خطبه‌های نمازجمعه این هفته شیراز (۳۰ تیر ۱۴۰۲) گفت:

«اگر از امامی که امروز خدا واجب کرده که اطاعتش کنیم فرمانبرداری نکنیم با مشکل روبرو خواهیم شد، امام داناست و از طرف خدا سخن می‌گوید.»

وی با بیان اینکه انسان برای خداشناسی باید امام‌شناس شود، یادآور شد: «در زمان غیبت حضرت ولی عصر (عج) خود حضرت کسی را تعیین کرده که در جایگاه رهبری قرار بگیرد.»

این خبر در سایت سی ان ان فارسی درج شده بود که من ذیل آن نوشتم:

«گویند روزی ملا نصرالدین به همراه مریدان خود قدم زنان طی مسیر می فرمود که ناگاه فکری به خاطرش خطور کرد و بر جای ایستاد. مریدان که از این حرکت سخت متعجب بودند لب به سخن گشودند و گفتند: یا شیخ از چه روی وانگهی دست از حرکت کشیدی؟ ملا که تعجب را در چشمان مریدان می دید دست بر کمر همی نهاد و سینه سپر کرد و گفت: فی الحال زیر پای من درست نقطه مرکز و وسط زمین است! مریدان انگشت به دهان نهادند و متحیر به یکدیگر می نگریستند. احدی از مریدان گفت: شگفتا یا شیخ! این ادعا را چگونه برایمان به اثبات می رسانی؟ ملا با صدایی نرم و قاطع پاسخ داد: هرکس باور نمی کند برود زمین را متر کند!! حاضران جملگی قرار از کف داده و انگشت به دهان نهاده و از زیرکی ملا، بسی حضّ و بهره بردند!
آخر کسی نیست به امثال دژاکام بگوید این ادعا را چگونه می خواهی ثابت کنی؟ نکند تو هم مثل جناب ملانصرالدین می گویی اگر باور ندارید بوید از خود امام زمان (عج) بپرسید؟
تو را به خدا مردم را با این اظهار نظرات چاپلوسانه تان بیشتر از این از دین مقدّس اسلام متنفّر نسازید.»

همچنین در توقیع شریف امام عصر (عجّل اللّه تعلی فرجه الشّریف) به جناب علیّ بن محمّد سمری (چهارمین نائب خاصّ آنحضرت) آمده است:

«خداوند در وفات تو به برادرانت اجر عنایت فرماید. تو تا شش روز دیگر وفات خواهی کرد. پس کارهایت را تمام کن و هیچکس را جانشین خود قرار نده؛ زیرا اکنون غیبت دوم آغاز شده و تا زمانی طولانی که خداوند اجازه فرماید، ظهوری نخواهد بود تا قلوب (مردم) از قساوت، و جهان از بی‌عدالتی مشحون گردد و کسانی به سوی هواداران (شیعیان) من آیند و مدعی شوند که مرا رؤیت کرده‌اند. لکن آگاه باش، هر کس قبل از قیام سفیانی و صیحه آسمانی ادعای رؤیت مرا کند، افترا زنندهٔ دروغگوست.»

منبع: تاریخ بایگانی، صدوق، کمال‌الدین و تمام النعمه، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۵۱۶.

نتیجه: پس اینکه امام زمان (علیه السّلام) کسی را جانشین خود قرار داده اند تهمت و افتراء به آنحضرت است و چنین سخنانی جز تملّق و چاپلوسی چیز دیگری نیست.